Bir varmış, bir yokmuş. Ağaçların arasında ışıl ışıl akan bir dere varmış. Bu derede, marangoz olan kunduzların bir aile yaşarmış. Bu kunduzlar, ağaç dallarını üst üste koyup baraj kurarlarmış. Bir gün, anne kunduz yavrularını da alarak karşı derede yaşayan annesiyle birlikte ziyaret etmiş. Bu ziyaret sırasında, zaman çok hızlı geçmiş ve anne kunduz bir hafta sonra yuvasına döndüğünde çok şaşırmış. Çünkü yabancı bir kunduz gelip onların iki kavak ötesine yerleşmiş. Anne kunduz bu duruma çok içerlemiş ve hemen yabancı kunduzun yanına gitmiş. Hoş geldin demeden, hemen vermiş veriştirmiş. "Sen ne hakla bizim yakınımıza yuva yapıyorsun?" diye çıkışmış.
Yabancı kunduz bu sözler karşısında şaşırmış. "Niye kızıyorsun komşu? Allah'ın koca deresi sana da yeter, bana da" demiş. Anne kunduzun kızgınlığı artmış ve "Hayır! Komşu falan dinlemem ben! Su, senin artıklarını alıp benim yuvama getirecek. Onlarla uğraşacak hâlim yok! Ya bugün yıkarsın yuvanı ya da ben yapacağımı bilirim!" demiş.
Akşam olmuş, yuvayı yıkan yok. Gece yarısı olmuş, çekip giden yok. Herkes uykuya dalınca anne kunduz sessizce yabancı kunduzun yuvasına gitmiş ve yuvasındaki ağaçların bağını çözmüş. Ne olduysa o zaman olmuş. Koca koca odun parçaları yuvaya düşmüş ve barajda biriken sular yuvanın üzerine hücum etmiş. Anne kunduz canını zor kurtarmış ama yuvası ve çocukları onun kadar şanslı değilmiş.
Yuvası darmadağın olmuş ve yavruları sele kapılmış, Anne kunduz, yavrularını kurtarmaya çalışırken bağırıyormuş
"Anne, ne olur kurtar bizi!" diye. Anne kunduz bir yandan çocuklarını kurtarmaya çalışırken, bir yandan da bağırıyormuş. "Lütfen yardım edin! Yavrularımı sel götürüyor!"
Komşu kunduz, kendisini toparlayıp yardıma koşmuş. Anne kunduz da ona yardımcı olmaya çalışıyormuş. Bir yandan da ağlıyormuş. "Ne oldu komşu, niçin böyle bir şey yaptın? Ben niye bu kadar zalimim?" diye sormuş.
Komşu kunduz, anne kunduzun ağladığını görünce üzülmüş ve ona sakin bir şekilde cevap vermiş. "Seni suçlamam, anne. Sen sadece kendini koruma istedin. Ben de öyle yaptım. Ama şimdi bakıyorum ki, bizim aramızdaki düşmanlık çok büyük bir yıkım yaratmış. Artık yapabileceğimiz tek şey, birbirimize yardım etmek ve geçmişteki hatalarımızdan ders çıkarmak."
Anne kunduz, komşunun sözlerini dinleyip düşünmüş. O da hatalarını anlamış ve komşusuna özür dilemiş. İkisi de o günden sonra birbirlerine daha iyi davranmaya ve yardım etmeye karar vermişler.
Bu olaydan sonra, derenin kenarında huzurlu bir ortam oluşmuş. Kunduzlar, birlikte çalışıp birlikte eğlenir hale gelmişler. Anne kunduz, komşu kunduzun yardımıyla yuvasını tekrar yapmış ve yavrularını kurtarmış. Artık onlar, mutlu bir kunduz ailesi olmuşlar.
Linkback: https://www.buyuknet.com/komsu-kunduzlar-hikayesi-t46296.0.html