Karadeniz destanları

admin27.12.2010 - 19:58
Karadeniz destanları

1993 Yeşilköylü Hayri Karalı'nın "Kapandı Gitti Çağı" adlı destanı

Şerevaz, pepeçura, kastaniça kabağı
Sacayak, pelki, hosti kapandı gitti çağı
Kunci, minci, korkoti, koleti unutuldi
Malahtara likmene hasret kaldı gazyağı

Bulme, mabeyin, darni, kot, tiyetr hopeçi
Gerdel, lahmi, pulama, küpün ağzında peçi
Çali, çupi, kutuni, davli ve kondoridan
Şimdi bahsettuğumde, güleyi bizum paçi

Luas, şokali, lobya, pafuli, perçem andi


Metuşi, sehter, çiten altındakiler yandi
Zimilaçi tikeni, kardeşi handospara
Benun gibi fukara siğran yedi uyandi

İskemi, seke, konsol, evun temele taşi
Çiçili, kolistavra, langonanın kardaşi
Furnesi tumulisi, çumuşi çilbur yerken
Palezunun yaninda  dururdu ekmeğaşi

Murmurisle nanuris, uyuturdi bizleri
Pumburi, şepidinun hala bende izleri
Çilipuli ve puli, karatavuk  çişona
Alemediye dondi makoçinun gözleri

Geçen zaman içinde, değişti bizdeki dili
Şimdi bu sözcükleri, ister oku, ister sil
Rizeli arkadaşum, anam babam kardaşum
Alem bilmese bile, ne deduğumi sen bil

Rize Güneysu’da genç yaşta ölenler üzerine çok destan yazılmıştır. Bir deniz kazasında Sinop Vapuru’un batması üzerine ölen  23 kişi arasında bulunan Mustafa Topçu’ya yazılan destan :

....
Yirmi üç kişi düştük denize
Kimi Mapavrili kimisi Rize
Duyan halimizi ağlasın bizi
Bizi ağlamiyan kimi ağlasın

.....
Karadeniz suyun karadır kara
Haramdır üstünden alınan para
Ne yazık  çalışır fakır fukara
Bizi ağlamiyan kimi ağlasun

....
Koca su dalgası derinden geldun
Sinop Vapuru’nu ortadan deldun
Nice çocukları yetim koyverdun
Bizi ağlamiyan kimi ağlasın


Rehim Efendi’nin yazmış olduğu, mizahi destanlara iyi bir örnek olan Pirelerun Destanı

Ey kardaşlar yaktı benum canımı pireler
Kesti dünyada sağlıktan gümanumı pireler

Taciz etti bu cihanı ahiyle vahim benim
Çekti içtiler ne ki var kanımı pireler

Bilmez idim bunları ben meğer çok yer hilesi
Bir değil beş değil hemen ne ki var hep cümlesi

Bir taraftan sardı beni bütün tahta kehlesi
Aldı gittiler yataktan yorganımı pireler

Gittim tuttum ikisini kolu bağlı getirdim
Baktım yatakta yorgan yok ateş yaktım oturdum

Dedim şimdi ne edelim çok salavat getirdim
Baktım gene geldi sardı dört yanımı pireler

Gece idi göremedim yatağıma yattılar
Tuttu üçü ikisini kulağıma attılar

Kaldırdılar horona beynimi oynattılar
El ayağından kestiler dermanımı pireler

Yağmur yağdı yatakları koyamadım güneşe
O gün varidi bir işim kalktım  gittim o işe

Geldim baktım omuz vermiş herbiri bir kırışe
Böyle kav yaktı eritti tabanımı pireler

Akşam oldu küçük büyük hep yanıma doldular
Ben ağladım onlar bakup birbirine güldüler

Kalktılar cemaat ile cenazemi kıldılar
Ölmüş iken yine sardı dört yanımı pireler

Kurdular sandalyaları odamda oturdular
Vurdular davul zurnayı dünyayı baturdiler

Çıkamadım ellerinden işimi bitirdiler
Koliva gibi ettiler hep tenimi pireler

Evvel öyle günde idim hep kokardım bir gül gibi
Bir meclise oturanda söylerdim bülbül gibi

Şimdi ellerim koynuna gezerim sefiller gibi
Yaktı göğe çıkardılar dumanumi pireler

Hilmiyanın gece gündüz artar derdi elemi
Söyler layıksız sözleri hep güldürdüler alemi

Geldi pire mollaları ellerinde kalemi
Hem okudu hem yazdılar destanımı pireler

Linkback: https://www.buyuknet.com/karadeniz-destanlari-t32142.0.html

Etiket:

Bu bilgi size yardimci oldu mu?

EvetHayır
Karadeniz destanları
Karadeniz destanları
(Ortalama: 5 üzerinden 1.7 - 9 Oy)
9