Analog ve dijital olmak üzere başlıca iki tür bilgisayar çeşidi vardır. Analog bilgisayarlar problemi sürekli değişen veriler(basınç ve elektrik gerilimi gibi) kullanarak çözer. Dijital bilgisayarlar ise, birbirinden ayrı, iki sayılı kodlar uyarınca çalışır; yalnızca 0 ve 1lerden oluşan bu ikili sayıların her birine bit denir. Gündelik dilde, bilgisayar sözcüğü dijital bilgisayarı ifade eder.
Dijital bilgisayarlar başlıca dört nedenden ötürü analog bilgisayarlardan üstündür:
A)Daha hızlıdırlar
B)Sinyal girişimlerinden daha az etkilenirler
C)Verileri daha duyarlı biçimde taşırlar
D)Kodlanmış ikili verilerinin saklanması ve aktarılması, örneksel sinyallere oranla daha kolaydır.
DİJİTAL BİLGİSAYARLAR
Ne denli karmaşık görünseler de dijital bilgisayarlar aslında basit makinelerdir. Bu bilgisayarların basit bir satranç oyunundan uçakların seyir denetimine kadar gerçekleştirdikleri tüm işlemler, tek bir ana işlem temeline dayanır; bu geçit denen belirli anahtarın açık ya da kapalı olması işlemidir. Herhangi bir bilgisayarın gerçek gücü bu anahtarları gözden geçirme gücüne bağlıdır; bu hız, saniyede 1 milyon ile 4 milyar arası değişir.
Bilgisayar milyonlarca devre anahtarının her birinde yalnızca iki durum algılar, ya anahtar açıktır yani burada devreden elektrik geçiyordur, ya da anahtar kapalıdır burada devreden elektrik geçmiyordur. Bu durumlardan her birine ikili sistemdeki sayılardan birini vererek( açık konuma 1 kapalı konuma 0) çok sayıda anahtarı birbirine bağlayacak, bilgisayarın harften müzik notasına kadar değişen her türlü veriyi oluşturması sağlanır. Bu işleme sayısallaştırma denir.
Herhangi bir bilgisayarın her defasında bir anahtar kontrol ettiğini düşünün. Eğer anahtar açıksa, bu durum bir işlemi, harfi ya da sayıyı simgeler; eğer kapalıysa bir başkasını simgeler. Anahtarlar bir bütün olarak birbirine bağlanırsa bilgisayar her çevriminde daha çok veri algılar. Örneğim eğer bilgisayar bir defada iki anahtarı kontrol edebiliyorsa dört veri birden algılayacaktır. Bilgisayar her çevriminde ne kadar çok anahtar kontrol ederse, bir defada o kadar çok veri algılar dolayısıyla daha hızlı çalışır. Aşağıda bazı genel anahtar grupları ( anahtar gruplarından her birine bit denir) ve bunların temsil ettiği veri sayısını göstereceğim.
4 bit = 16 tane veri
8 bit = 256 tane veri (bir bayt)
16 bit = 65.536 tane veri (bir sözcük)
Temel veri depolama birimi bayttır, çünkü klavyedeki tüm karakterler, sayılar ve simgeler yalnızca sekiz adet 0 ve 1 in değişik kombinasyonları kullanılarak simgelenebilir. Herhangi bir sözcüğün uzunluğu, bilgisayarın büyüklüğüne bağlı olarak değişebilir. Yarım ve çift sözcüklerde olabilir.
Açık ve kapalı konumlarından oluşan her kombinasyon ayrı bir komutu ; bir komut parçasını ya da veri tipini temsil eder. Örneğin, programın içeriğine bağlı olarak, 01000001 düzenindeki bir bayt 65 sayısını, a harfini yada bir veriyi bir yerden başka bir yere taşıması için bilgisayara verilen bir komutu simgeleyebilir.
ANA İŞLEM BİRİMİ Bilgisayarın beynidir. Veriler üzerinde mantık ve aritmetik işlemleri yapabildiği gibi, sistemin geri kalan bölümünü de denetler ve zamanlar. Ana bilgisayarların bazılarında AİB ler, her biri ayrı bir görevi yerine getiren çok sayıda mikroçipten oluşur; ama öbür bilgisayarların çoğunda AİB olarak tek bir mikroişlemci bulunur.
AİB çipleri ve mikroişlemcilerin çoğunda dört işlevsel bölüm bulunur.
1)Toplama ve çıkartma gibi aritmetik işlemleri ve herhangi bir değerin doğru ya da yanlış olduğunu sınama gibi mantık işlemleri yapan aritmetik/ mantık birimi
2)Verileri, komutları ya da hesap sonuçlarını saklayan ve yazmaç olarak adlandırılan geçici bellek kesimleri
3)Bilgisayar sisteminin tüm öğelerini zamanlayan ve yöneten, ayrıca yazmaçlardaki örüntüleri bilgisayar etkinliklerine çeviren denetim bölümü
4)AİB nin iç öğelerini birbirine bağlayan ve bilgisayar sisteminin öbür öğelerinden AİB ye veri girişi ya da AİB den öbür öğelere veri çıkışı için çeşitli değişik veri yolları sunan iletişim hatları ağından oluşan iç taşıt.
ÇEVRE BİRİMLERİ Veriler bir çok yerde, bir çok şekilde hazırlanırlar. Bu veriler işlemden önce, bilgisayarın anlayacağı şekilde çevrilmelidirler. Bu işlemi yapmamızı sağlayan ünitelere giriş birimleri diyoruz. Bilgiye dönüştürüldükten sonra ise, bu kez bizim anlayacağımız şekle dönüştürülmelidir. Bu işlemi yapmamız için kullanılan ünitelere ise çıkış birimleri diyoruz. Bizlerin bilgisayarlarla veri, bilgi alış verişi yapmamızı sağlayan bu birimlerin tümüne
ÇEVRE BİRİMLERİ denir.
İŞLETİM SİSTEMLERİ Bilgisayarlar, sadece donanımı ile cansız bir yığından başka bir şey değildir. Ona can veren, kullanıcıyla bir bütün olmasını sağlayan yazılımıdır. Gerçekten de donanımsız bir bir yazılım düşünülemeyeceği gibi, yazılımsız bir donanım da mümkün değildir. Sonuç olarak, güçlü bir donanım ve yazılımın bir araya gelmesiyle bilgisayar, iyi bir kullanıcının elinde, en güç problemleri saniyeler içinde yapabilecek yararlı bir araca dönüşebilir.
Merkezi işlem birimi bilgisayar donanımın beynidir. Bilgisayardaki bütün etkinlikler onun onun çevresinde döner. Donanıma komutlar vermek için, yazılım kullanılır. Bilgisayarda daha çok uygulama programları çalıştırılmasına rağmen, yazılım çekirdeği işletim sistemidir. İşletim sistemi, kullanıcı ile bilgisayar arasındaki ve bilgisayar birimlerinin kendi aralarındaki etkinlikleri düzenler. İşletim sistemi aracılığıyla, bilgisayardan kelime işleme, veritabanı gibi uygulama programlarını çalıştırmasını; çalışmalarını ikincil bellekte saklamasını; yazıcıdan çıktı almasını ve benzeri şeyleri isteyebilir.
Bir bilgisayar sisteminde yazılımın hiyerarşisi şöyledir: En alt seviyede işletim sistemi çalışır. İşletim sistemi, üst seviye programlarının (uygulama ve kullanıcı programları) donanımla ilgili gereksinimlerini sağlar.
Linkback: https://www.buyuknet.com/bilgisayar-turleri-t42215.0.html