Dedim: Çok yalnızım !.
Dedin: …Ben ki sana çok yakınım!. (Bakara-186).
Dedim: Evet biliyorum sen bana yakınsın ama ben senden uzağım, keşke ben de sana yakın olabilseydim!.
Dedin: Rabbini sabah akşam, yüksek olmayan bir sesle, kendi kendine, ürpertiyle, yalvara yalvara ve için için zikret!. (Araf-205)
Dedim: Bu da senin yardımını ister!
Dedin: Allah’ın sizi bağışlamasını istemez misiniz?! (Nur-22)
Dedim: Tabii ki, beni affetmeni çok isterim!.
Dedin: (Öyleyse) Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra O’na tövbe edin. Gerçekten benim rabbim, esirgeyendir, sevendir!. (Hud-90)
Dedim: Çok günahkârım, bu kadar günahla ben ne yaparım?!
Dedin: Allah’ın, kullarının tövbesini kabul edeceğini.. ve Allah’ın tövbeyi çok kabul eden ve pek esirgeyen olduğunu hâlâ bilmezler mi?! (Tevbe-104).
Dedim: Defalarca tövbe edip tövbemi bozdum, artık yüzüm kalmadı!.
Dedin: Allah aziz ve bilendir, o günahları bağışlayan ve kullarının tövbesini kabul edendir!. (Ğafir-2/3).
Dedim: Bunca günahım var,hangisinin tövbesini yapayım?!
Dediin: Allah bütün günahları bağışlayandır!. (Zümer-53).
Dedim: Yani yine gelsem yine beni bağışlar mısın?!
Dedin:Allah’tan başka günahları bağışlayacak olan yoktur!. (Ali İmran-135).
Dedim: Ne kadar güzelsin Allah’ım! Bilmiyorum bu sözlerin karşısında niçin böylesine içim içime sığmıyor ve erimeye başlıyorum, seni çok seviyorum!.
Dedin:Şüphesiz ki Allah tövbe edenleri ve temizlenenleri sever!. Birden “İlahım ve Rabbim benim senden başka kimim var”? dedim!. Sen de “Allah kuluna yetmez mi?!”? (Zümer-36).
Dedim: Sen ki beni bu kadar çok seviyorsun ve bana karşı bu kadar iyisin ben ne yapabilirim?!
Dedin: Ey inananlar! Allah’ı çokça zikredin. Ve O’nu sabah-akşam tesbih edin. Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için üzerinize rahmetini gönderen Odur. Melekleri de size istiğfar eder. Allah, müminlere karşı çok merhametlidir!. (Ahzap-41/43).
Kendi kendime dedim: Allah’ım seni çok ama çok seviyorum!
Alıntıdır. Kaynak:
Hajij (Hacılar Portalı)Linkback: https://www.buyuknet.com/allah-ile-konusmak-t44380.0.html